Historia Bawarii
Historia Bawarii
W VI wieku obecna Bawaria wchodziła w obszar państwa plemiennego Bawarów, ludu germańskiego z korzeniami alemańskimi, turyngijskimi, frankońskimi i ostrogockimi. Bawarowie stworzyli własne księstwo, poźniej zależne od państwa Franków.
Pierwszym znanym władcą był Garibald (Heribald) I, panujący od w latach 548(?)?590. Od 788 do 907 r. Bawaria znajdowała się w granicach państwa Franków. Następnie władzę przejęła miejscowa dynastia Luitpoldingów (907?947 i krótko 983?985). Bawaria znalazła się wkrótce w Rzeszy Niemieckiej.
W 1070 r. tron bawarski został przez króla niemieckiego Henryka IV oddany sprzymierzonym z nim Welfom (1070?1139 i 1156?1180). Od 1180 do 1918 Bawaria była rządzona przez członków dynastii Wittelsbachów, którzy od 1623 r. byli elektorami. W 1806 stała się królestwem. W 1815 do Bawarii włączono Palatynat Reński.
Od 1818 r. stała się monarchią konstytucyjną (na podstawie Aktu Konstytucyjnego, Verfassungs?Urkunde). Panujący od 1825 roku Ludwik I Wittelsbach zmienił oficjalny zapis nazwy państwa z Baiern na Bayern; litera ?y? miała symbolizować tradycję starożytną w przeciwieństwie do potocznej ?i?.
18 stycznia 1828 r. Bawaria i Wirtembergia utworzyły Bawarsko?Wirtemberski Związek Celny (Bayerisch?Würtembergischer Zollverein), a sześć lat później przystąpiły do Niemieckiego Związku Celnego.
W 1871 r. Bawaria została włączona do cesarstwa niemieckiego, z zachowaniem odrębności (poczta, polityka zagraniczna, kolej i armia w czasie pokoju), które zlikwidowano dopiero w 1919 r. W tym samym roku doszło do krótkotrwałego powołania Bawarskiej Republiki Rad. W 1949 r. Bawaria weszła w skład Republiki Federalnej Niemiec.
