Las Bawarski - Bayerischer Wald
W lesistym regionie położonym między Dunajem, Szumawą (Böhmerwald) i granicą z Austrią leży otoczony specjalną ochroną Park Narodowy ?Las Bawarski?.
Został założony w 1970 roku, jako pierwszy w Niemczech park narodowy.
Tutaj liczy się tylko przyroda. Las Bawarski wznosi się na północ od Dunaju między Ratyzboną (Regensburg) a Pasawą (Passau), aby następnie opaść szerokimi rozłogami wzdłuż rzeki płynącej z północnego zachodu na południowy wschód.
W Przednim Lesie (Vorderer Wald) położonym między Dunajem a rzeką Regen i nurtem rzeki Ilz tylko kilka wzniesień przekracza granicę 1000 metrów.
Natomiast Tylny Las (Hinterer Wald) rozciągający się między granicą z Austrią a kotliną Cham-Further-Senke wznosi się w przypadku kilku szczytów nawet do 1400 metrów n.p.m.; najwyższym szczytem jest ?Großer Arber? (1456 m n.p.m.).
Zasiedlanie regionu zaczęło się jeszcze w późnym średniowieczu. Mieszkający w tym regionie ludzie, tzw. ?Waldler? (?Leśni?), żyli w głównej mierze z rolnictwa, a także ze sprzedaży drewna, górnictwa i produkcji szkła w tzw. hutach wędrownych (Wanderhütte). Perły, szyby okienne oraz szklanki i kieliszki z tego regionu cieszyły się powodzeniem nawet na dworach europejskich książąt.
Dzisiaj w nowoczesnych zakładach produkcji szkła każdego dnia schodzi z taśmy produkcyjnej szeroka paleta wyrobów, jednak w dalszym ciągu pielęgnowane są dawne tradycje rzemieślniczego wyrobu szkła. Las Bawarski to największy zwarty kompleks leśny i pierwszy park narodowy w Niemczech. Gdy poznamy tutejszą przyrodę w jej pierwotnym kształcie, ze skałami i torfowiskami, potokami górskimi, rysiami, wilkami i niedźwiedziami, zrozumiemy, że znajdujemy się w sercu ?lasu lasów?.
Niepowtarzalnym doświadczeniem jest możliwość obserwacji niczym nieograniczonego rozwoju lasu, w którym wszystko nadal rodzi się i umiera w naturalny sposób. Jednak turystów, którzy mogliby się obawiać, że poza lasem nie zobaczą niczego innego, należy od razu uspokoić: także miłośnicy sztuki nigdy nie będą się tu nudzić. Region posiada znaczące dzieła sztuki, a najróżniejsze muzea przybliżą turyście historię i życie mieszkańców tych okolic.
Wiele znalezisk świadczy o istnieniu w tym regionie osadnictwa Celtów i Rzymian. Po rycerzach i książętach pozostały zamki (niektóre funkcjonują do dzisiaj) i ruiny dawnych budowli, które można znaleźć na jurajskich wzgórzach. Ważne szlaki handlowe, jak na przykład Złoty Szlak (?Goldene Straße?) czy dawny Kanał Ludwika łączący Dunaj z Menem (Ludwig-Donau-Main-Kanal), jak i sam Dunaj, zapewniły regionowi żywe kontakty handlowe, a tym samym zamożność.
W miastach oraz w licznych zamkach i klasztorach można jeszcze odczuć powiew tamtej epoki. Budowle Lasu Bawarskiego często są wykorzystywane jako sceny dla różnych festiwali, imprez muzycznych, czy też innych wydarzeń kulturalnych. Nie trzeba być poszukiwaczem złota, żeby w Lesie Bawarskim znaleźć szczęście. Odprężenie i wypoczynek - nie ma to jak w lesistych górach Bawarskiego Lasu. Gdy doliny spowite są w szare mgły jesienne, góry pozostają skąpane gorącymi promieniami słońca. Cudowna zima i zabawa oraz sport na śniegu w Lesie Bawarskim - to najpiękniejsze oblicze tej pory roku.
niemcy-turystyka.pl
Pałac Linderhof
Jest tutaj znany sztuczny gejzer, który wypryskuje co 30 minut.
Zamek był letnia rezydencją króla Maksymiliana, jego żony Marii Fryderyki Pruskiej oraz dwóch jego synów - Ludwika (póżniej Ludwik II) i Ottona (póżniej Otto I), w której spedzali wiele czasu.